Temporomandibular disfonksiyon (TMD) terimi, kas ve eklemden kaynaklı ağrı, çene hareketliliğinde
azalma, baş ağrısı, tinnitus, eklem sertliği, yorgunluk gibi semptomları içeren ve en sık karşılaşılan
miyofasyal bozukluktur. En sık karşılaşılan belirtiler; ağrı, eklemde ses, mandibular hareketlerde kısıtllılık
ve çiğneme kaslarında hassasiyettir.
TMD eklemde başlayan göz çevresi ve kulağın arkasından boyuna ve omuza yayılan ağrı ile karakterizedir.
Temporomandibular eklem (TME) dış kulak yolunun önünde, temporal kemikteki fossa mandibularis facies
articularisi ile mandibulanın proccessus condylarisi arasında yer almaktadır. Sıkı fibröz doku, artiküler
disk, çeşitli bağ ve kasların meydana getirdiği, kraniumun tek hareketli eklemi olmakla beraber hem
kayma hem de dönme hareketinin olduğu tek eklemdir. TMD, günlük aktiviteleri olumsuz olarak etkileyen
kronik orofasiyal ağrı kaynaklarından en sık görülen bir halk sağlığı sorunudur. En sık 20-40 yaş aralığında
görülmektedir. TMD fizyolojik ve psikolojik nedenlerle oluşabilmektedir. Altta yatan etyolojik faktörler;
TME ve çiğneme kaslarında oluşan yüksek miktarda işlevsel stres ve bozulmuş maksilla-mandibular
ilişkisidir. Bruksizm (diş sıkma) ise psikolojik nedenler arasındadır. TMD tedavisinde diyet, alışkanlıkların
değiştirilmesi, ilaçlar, splint tedavisi, enjeksiyonlar, lazer, terapötik egzersiz tedavisi, manuel terapi ve
cerrahi tedaviler kullanılmaktadır. Terapötik egzersizler ağrıyı azaltma, kasın gevşemesini sağlama,
kas hiperaktivitesini azaltma, kas fonksiyonunu ve eklem hareketliliğini yeniden kazanma amacıyla
uygulanır. Manuel terapi ise normal eklem hareket açıklığını düzeltmek, fibrotik adezyonları çözmek,
lokal iskemiyi azaltmak, propriyoseptif girdiyi arttırmak, sinovyal sıvı üretimini kolaylaştırmak ve ağrıyı
azaltmak için kullanılır. TMD’nin yönetiminde tedavi, kötü duruş, baş- boyun çevresi kaslarda spazm veya
ağrı ve servikal orijinli orofasiyal ağrının tedavisini (üst servikal seviyelerden kaynaklanan ağrı) içerebilir
ve bunlara odaklanmalıdır. Bu derlemede, temporomandibular eklem ve ilişkili yapıların bozukluklarının
tedavi seçeneklerinden olan manuel terapinin etkinliğini araştırmak amaçlanmıştır.