Amaç: Vazovagal senkop arteriyel kan basıncının ve serebral kan akışının azalmasından kaynaklanan ani bilinç kaybıdır. Gereç ve Yöntem: ASA I-II, 18-45 yaş aralığında, elektif şartlarda spinal anestezi uygulanan 133 erkek hastanın anestezi kayıtları retrospektif olarak incelendi. Premedikasyon uygulanan ve uygulanmayan hastaların anestezi kayıtlarında yer alan hemodinamik veriler ve spinal anesteziye bağlı gelişen baygınlık hissi, hipotansiyon, senkop ve asistoli kayıtları incelendi ve iki grup hastanın verileri istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Verilerin analizinde bağımsız örneklem T test, Mann-Whitney U, Ki-Kare Test, Ki-Kare Test koşulları sağlanmadığında Fischer Test kullanıldı. Bulgular: Spinal anestezi öncesi midazolam kullanan grupta anksiyete oranı midazolam kullanmayan gruptan anlamlı olarak daha yüksekti (p<0,05). Midazolam kullanan ve kullanmayan gruplar arasında spinal sırasında ve spinal öncesi hemodinamik verilerde anlamlı farklılık görülmedi (p>0,05). Midazolam kullanılmayan grupta bradikardi, senkop, baygınlık hissi oranı midazolam kullanılan gruptan anlamlı (p<0,05) olarak daha yüksekti. Midazolam kullanılan grupta yatar pozisyon oranı midazolam kullanmayan gruptan anlamlı olarak daha düşüktü (p<0,05). Midazolam kullanan ve kullanmayan gruplar arasında efedrin ve atropin kullanımı benzer bulundu (p>0,05). Sonuç: Sonuçlarımız spinal anestezi öncesi uygulanan midazolam sedasyonunun genç erkek hastalarda spinal blok sırasında görülen bradikardi, baygınlık hissi ve senkopu önlemede etkin olabildiğini göstermektedir.